- insuesco
- insuesco, ĕre, suēvi, suētum
[st2]1 [-] intr. avec dat. ou ad + acc. - s'accoutumer, prendre l'habitude.
[st2]2 - tr. - habituer, dresser.
- qui fallere insuevit, Ter. : celui qui a pris l'habitude de tromper.
- insuevit pater hoc me ut..., Hor. : mon père m'a habitué à...
- aliqua re aliquem insuescere : habituer qqn à qqch.
- insuesci debent ut... Col. : il faut les accoutumer à ...
* * *insuesco, ĕre, suēvi, suētum [st2]1 [-] intr. avec dat. ou ad + acc. - s'accoutumer, prendre l'habitude. [st2]2 - tr. - habituer, dresser. - qui fallere insuevit, Ter. : celui qui a pris l'habitude de tromper. - insuevit pater hoc me ut..., Hor. : mon père m'a habitué à... - aliqua re aliquem insuescere : habituer qqn à qqch. - insuesci debent ut... Col. : il faut les accoutumer à ...* * *Insuesco, insuescis, insueui, insuetum, pen. prod. insuescere. Plaut. Accoustumer, S'accoustumer.\Insuesco, actiua significatione. Horat. Insueuit pater optimus hoc me. Mon pere m'a accoustumé à cela, M'a apprins.\Insuescere pecus amurca. Colum. L'accoustumer à, etc.\Insuesci, Passiuum. Colum. Sic insuesci debent, vt in id spatium, etc. Doibvent estre accoustumez.
Dictionarium latinogallicum. 1552.